"Bu evde çok fazla kural var!"

21 Şubat 2024

Bu sabah Derin ve Merin’le uyandık. Derin doğa yürüyüşündeki arkadaşının İngilizcesinden çok etkilenmiş. Yabancı dilin nasıl geliştirilebileceği hakkında konuşmuşlar. Arkadaşı film ve programları ingilizce izlediğini söylemiş. Bunu yapmak İngilizceyi oldukça geliştiriyormuş. Derin bunu bana anlattığında içimde bir kızgınlık hissettim. Senelerdir çocukları ingilizce içerik izlemek konusunda ikna etmeye çalışıyorum. Sevdiğimiz programların İngilizcelerini izlemenin çok faydalı olabileceğini anlatıyorum ama bugüne kadar hep karşı çıktılar. Bugün ise bana bunu ilk defa duymuş gibi anlattı. Neden şaşırıyorum ki dedim kendi kendime. Ben de küçükken aynı şeyleri yaşadım. Hatta benim küçüklüğüme göre Derin ailesine fazlaca kulak veren, söylenenleri yapmaya çalışan bir çocuk. Bundan sonra bu örnekleri çok yaşayacağım. Buna alışmam gerek sanırım.

Derin bu sabah Atlas kitabını inceledi. Zeynep’in bugünlerde Meksika’da oluşu nedeniyle Derin de merak edip haritada yerini buldu. Ülke hakkında araştırma yaptık.

Derin’in arabalara olan ilgisi sebebiyle Tübitak’ın Araba Nasıl Yapılır? adlı kitabını okuduk. Merin uyuyunca yürüyüşe gittim.

Yürüyüş sırasında karşıdan gelen bir okul otobüsünün camından dışarı çöp fırlatıldığını gördüm. Eğitim, başarı deyip duruyoruz ama hala çöpümüzü sokağa atma seviyesindeyiz. Böyle manzaraları görünce eğitim anlayışımızı komik buluyorum. En başından, sıfırdan başlamalıyız. Dünyayı temiz tutabilmek tüm derslerden önemli olmalı.

Eve döndüğümde Serin bana yaptığı yeni resmi gösterdi. Resimlerini çok seviyorum. Derin ise nohut unundan mısır gevreği yerken Pug kitap serisinden birini okuyordu. Serin de eline bir kitap almış bakıyordu. Ne zaman elinde kitap görsem, okumayı bilmediği için “Sana okumamı ister misin?” diye sorarım. Yine sordum. Serin bana “Anne hep böyle yapıyorsun. Elime kitap aldığımda okuyayım mı diyorsun! Ben zaten kitaba başladım, bakıyorum. Bunu yapmandan rahatsız oluyorum. Yapmasan?” dedi. Özür dileyip bir daha yapmamaya çalışacağımı söyledim.

Geçen senelerde Dilay’ın Orman Okulu’nda İngilizce öğretmeni olan Seyhan’la tanışmıştık. Geçenlerde çocukların İngilizce bilmemenin eksikliğini yaşadıklarını anlatan yazımı okuyunca speaking dersleri vererek yardım edebileceğini söylemişti. Bugün bizi ziyaret edip çocuklarla tanıştı. Beraber güzel zaman geçirdik. Devam edip etmeyeceğimize bakacağız.

Uyanınca Merin’le ilgilendim. Oyunlar oynadık. Salıncağında sallanmayı çok seviyor.

Akşam üzeri Derin acıktığını söyleyip kendine patatesli börek yapacağını söyledi. Daha dün akşam sebzeli bir pilav yapmıştım ama kimse ağzına sürmemişti. Evde yemek varken yokmuş gibi davranmalarını hoş göremiyorum. Dünyadaki açlığı, karnını doyuramadan uyumak zorunda olan çocukları konuşmak istiyorum. Küçükken yemeğim bitmeden sofradan kalkmama izin vermez, yemek istemediğim yemekle beni odaya kapatır, bitirmeden çıkarmama izin vermedikleri olurdu. Babam bu konuda çok katıydı. Hatta bir kere bana zorla bozuk bir yemek yedirdiğini hatırlıyorum. Yemek bozulmuş dememe rağmen inanmadığı için yemek zorunda kalmıştım. Sonra kendisi de tadına bakınca bozuk olduğunu anlamış, yediğim için çok gülmüştü. Tam bir komedi filmi gibi ya da dram. Bilemiyorum. Çocuklara zorla yemek yedirmeyi kesinlikle doğru bulmuyorum. Ama yemek seçmeyi de doğru bulmuyorum. Sevdikleri şeyler olmalı ve bunları tüketmeye dikkat etmeliler. Sadece tadı güzel diye değil, bana iyi gelecek şeyleri yer, tadına alışırım. Annem ağız tadımın olmadığını söylerdi. Bense yemek seçmediğim için kendimle övünürüm. Ayrıca Derin’in spor eğitmeni güçlenmesi için makarna ve ekmek yemesini söylemiş. Bunun yanlış olduğunu, sürekli patates yemenin de doğru olmadığını anlattım. Tartıştık. Derin anaokuluna giderken öğretmeni Derin’in okulda arkadaşlarıyla pilavın zararları hakkında tartıştığını, böyle bilinçli ve bilgi sahibi olmasını çok takdir ettiğini söylemişti. Kolay Mutlu Mutfak senelerdir başucu kitabımızdır. O günlerden sonra bugün ekmek ya da patates hakkında tartıştığımıza inanmak zor. Ortada bunca yanlış bilgi varken çocuklara doğru yolu göstermek ekstra çaba gerektiriyor. Ali’nin de sıklıkla patates kızartması durumu daha da zorlaştırıyor.

Derin öfkelenip dışarı çıktı. Bir süre sonra sakinleşince gelip, Serin için hazırladığım keçeden harflerin birini dikmeye başladı. Diğer yandan Merin’le konuşup “Merin işin çok zor. Bu evde çok fazla kural var. Böyle bir eve doğduğun için seni de zor günler bekliyor.” gibi şeyler mırıldanarak söylendi. Bu kadar özgür yaşarken sağlıkları için koyduğumuz ya da koyduğum desem daha doğru sanırım, kuralları fazla bulmalarını anlayamıyorum. Belki de ben olmasam babalarının abur cubur ve ekran konusunda istediklerini yapmalarına izin vereceğini bildiklerinden beni engel olarak görüyorlar. Engel olmasam her gün patates kızartıp yerlerdi sanırım.

Spor eğitmeni gelince Derin’in damağı yarık olduğu için antrenman yapmak yerine sohbet etmeye karar verdiler. Bir de örnek beslenme listesi çıkardılar. Makarna ve ekmek konusunda konuştuk. Spor eğitmeni beslenme konusunda uzman olmadığını söyleyip yanlış yapmış olabileceğini söyledi. Derin liste yaparken yardımcı olsun diye Kolay Mutlu Mutfak kitabını götürdü. Ne kadar faydalandılar bilmiyorum. Derin’in ne demek istediğimi anladığını hissettim. Ne yediğini kontrol edemem ama ağzına giren her lokmanın ne olduğunu bilsin istiyorum. Dopamin odaklı yemek yemeyi alışkanlık haline getirirse uzun vadede sağlığına büyük zararları olur.

Herkes gidince oturup konuştuk. Sevmedikleri sadece üç şey olabileceğini söyledim. Daha fazlası olmaz. Her şeyi yemeye alışabiliriz. Ayrıca evde herkese ayrı yemek yapamam. Bu çok yorucu. Neyi sevmediklerini uzun uzun düşündüler. Düşünmeye devam edip karar verecekler. Akşam yemekte bezelye vardı. Salata olarak brokoli ve brüksel lahanası da pişirdik. Serin koca bir tabak brokoliyi, Derin de koca bir tabak brüksel lahanasını “Mmm çok güzelmiş!” diyerek bitirdi. Bir kaç kaşık da bezelye yediler. Benimle dalga geçiyorlar herhalde diye düşündüm. Sonra Derin patatesli börek yaptı ve yediler.

Serin ve Merin küvete girdi. Yatmadan Celal Şengör’le Dinozor Dede programının yeni bölümünü izledik. Programda bahsi geçen canlıların sınıflandırılması ve dinozorları çok severek araştırırız. Böyle programları izlemek sevdiğimiz şeyleri tekrar gündemimize getirdiği için ilgiyle takip ediyoruz. Yatağa giderken aklıma Dinozorları Bildiğini mi Sanıyorsun adlı kitap serisini okumadığımız geldi. Birini alıp okudum. Oldukça ilgi çekici bir bilim kitabı. Sabah Derin’e anlatmak için sabırsızlanıyordum.

Bu bol tartışmalı gün de böyle sona erdi.